همه جا حرف از ویروس کرونا و میزان شیوع آن است. ویروسی که از چین شروع شده و به سرعت در حال گسترش به نقاط دیگر دنیاست. کودکان هم مانند بزرگسالان شاهد این اخبار بد هستند که آنها را نگران می‌کند. اما چگونه می‌توان آنها را از ترس و نگرانی ناشی از این بیماری مصون نگه داشت؟ این نوع بیماری‌های واگیردار پیش از کرونا هم رخ داده بود. بیماری‌هایی مانند ابولا و سارس هم مانند ویروس کرونا، جان افراد بسیاری را در سراسر جهان گرفته بود. اما متاسفانه ترس و وحشت ناشی از این بیماری‌ها شدیدتر از تهدید خود بیماری است که معمولا از بزرگترها به کودکان هم سرایت می‌کند. اما چگونه می‌توان در چنین روزهایی آرام باقی ماند؟
بنا به گفته روانشناسان، واکنش بیش از حد نشان دادن به یک موضوع استرس‌آور، طبیعی است و گاهی ما نمی‌توانیم واکنش‌های خود را مهار کنیم. افراد در اینگونه اپیدمی‌ها، شرایط را ارزیابی می‌کنند و وقتی احساس می‌کنند، موضوع خارج از کنترل آنهاست، دچار ترس و واهمه می‌شوند.
در حال حاضر در چین که ویروس کرونا از آنجا شایع شده است و بیش از ۱,۳ میلیارد نفر جمعیت دارد، ۷هزار و ۷۰۰ نفر مبتلا شده‌اند و از این میان ۱۷۰ نفر جان خود را از دست داده‌اند.
هرچه این بیماری به کشورهای دیگر هم گسترش پیدا می‌کند، وحشت مردم هم از آن بیشتر می‌شود.
یکی از ویروس‌های خطرناک که اگر به آن توجه نشود، ویروس آنفلوآنزاست که هر ساله جان افراد بسیاری –معمولا افراد مسن و کودکان- را تهدید می‌کند، اما به دلیل وجود واکسن و داروهای مناسب درمان، مردم را وحشت‌زده نمی‌کند. اما آنها وقتی احساس کنند که روش پیشگیری و درمانی مناسبی برای نوعی بیماری نداشته باشند، وحشت‌زده می‌شوند.
از طرفی کودکان با شنیدن حرف‌های بزرگترهای خود و همچنین شنیدن اخبار مربوط به ویروس کرونا، به علت اینکه نمی‌دانند چه اتفاقی دارد می‌افتد، بیش از بزرگترها دچار ترس و وحشت می‌شوند.
بنابراین ابتدا با کسب آگاهی بیشتر در مورد این نوع ویروس و روش‌های مراقبتی که هر روز به دنبال بررسی‌های بیشتر محققان به‌روزرسانی می‌شوند، خود را آرام کنید و سپس با آرامش و صادقانه با کودکان خود صحبت کنید.
به کودکان در مورد این ویروس جدید توضیح دهید و به آنها بگویید که تمام محققان چینی و البته دنیا، روی روش درمان بیماری ناشی از ویروس کرونا تحقیق کرده و مراقب هستند این ویروس گسترش نیابد. به آنها بگویید، این بیماری شبیه نوعی سرماخوردگی بسیار شدید است و برای پیشگیری از ابتلا باید تمام موارد بهداشتی را رعایت کنند.
به کودکان خود بیاموزید که چگونه باید از خودشان مراقبت کنند و سپس از آنها بخواهید تا از افکار و ترس‌های احتمالی‌شان بگویند. بدین ترتیب می‌توانید سوء‌تفاهم‌ها و ترس‌های بی‌مورد آنها را برطرف کنید.
صحبت کردن با کودکان و آموزش روش مراقبت از خود به آنها می‌تواند از ترس و وحشت بی‌موردشان پیشگیری کند.
کودکان ممکن است به روش‌های مختلفی نسبت به استرس واکنش نشان بدهند، مثلاً بیشتربه والدین بچسبند، مضطرب و گوشه‌گیرو یا عصبانی و آشفته شوند و حتی دچار شب ادراری شوند.
به واکنش‌های کودکتان به گونه‌ای حامیانه پاسخ دهید، به نگرانی‌های‌شان گوش دهید و تا می‌توانید عشق و توجه بیشتری نثارشان کنید.
کودکان در شرایط سخت به عشق و توجه بزرگترها نیاز دارند. بنابراین تا می‌توانید به آنها توجه کنید و برایشان وقت بگذارید.
به خاطر بسپارید که به حرف‌های کودکتان گوش کنید، با مهربانی با آنها صحبت کنید و به آنها اطمینان خاطر دهید.
حتی‌المقدور فرصت بازی کردن با کودکان و آرامش آنها را فراهم کنید.
سعی کنید که کودکان به والدین و خانواده خود نزدیک باشند و تا حد امکان از جدا کردن آنها از سرپرستان‌شان خودداری کنید. چنانچه به دلایل مختلف (به عنوان مثال بستری شدن در بیمارستان) مجبور به جدایی شدید، مرتب با کودکتان تماس داشته باشید (مثلاً از طریق تلفن) و همچنان به آنها اطمینان دهید که همه چیز مرتب است.
تا حد ممکن برنامه‌های روزمره و منظم کودکتان را ادامه دهید، و یا برنامه‌های جدید در محیط‌های جدید برایش بریزید، مثلاً در مدرسه/یک فعالیت آموزشی جدید و زمانی برای بازی کردن و آرامش.
واقعیت‌ها را درمورد اتفاقات اخیر بگویید، و با کلماتی که برای سن کودکتان قابل درک باشد برایش توضیح بدهید که چه اتفاقی افتاده و اطلاعات واضحی درباره راه‌های کاهش خطر ابتلا به بیماری به او بدهید.
همچنین می‌توانید با روشی اطمینان‌بخش اطلاعاتی راجع به آنچه می‌تواند اتفاق بیفتد به کودکتان بدهید (مثلاً اگر یکی از اعضای خانواده یا خود کودک احساس کنند که حالشان خوب نیست و مجبور شوند برای مدتی به بیمارستان بروند تا دکترها کمک کنند که حالشان بهتر شود).
تهیه کننده زینب عمارلو
تایید کننده مریم عمارلو مدیریت محترم پیش دبستانی امام حسین علیه السلام-واحدنیشابور